ابهر از قدیم الایام به دو قسمت بزرگ به نام محله بالا و محله پایین تقسیم شده که در حال حاضر نیز این تقسیم بندی به قوت خود باقی است. البته محله پایین ابهر به مرکزیت مسجد جامع و قلعه تپه قدیمترین محله ابهر و محله بالا نسبت به آن جدید است. ساکنین دو محله بزرگ ابهر آداب و رسوم مشترکی دارند از نظر گویش و لهجه اختلاف بسیار اندگی درمیان ایشان مشاهده میشود. مسجد کبیر ابهر که امروزه بنام مسجد نورالنبی نامیده میشود در اوایل صفویه دارای گنبد و گلدسته بوده و یکی از سه مسجد بزرگ شهر محسوب میگردیده مسجد جامع ابهر که از سابقه بیشتری برخوردار است در محله پایین قرار گرفته بطوری که در تواریخ ذکر شده قدیمیترین محل سکونت در ابهر محله پایین قرار گرفته بطوری که در تواریخ ذکر شده قدیمیترین محل سکونت درابهر محله پایین و اطراف قلعه تپه بوده و شهر یکپارچه ابهر را تشکیل میداده و دارای بارو و حصار و دو دروازه بوده است. امروزه این محلات در ابهر مشهوراند:
محله مَلِک قصاب: که زمانی این محله دارای درب اختصاصی بوده و مانند قلعهای حفاظت میشده از قدیمیترین محلات ابهر محسوب میشد ساکنان مَلِک قصاب غالباً مردان متدین و ریش سفیدان زراعت پیشه بودند.
محله اکبر آبد: نوبنیاد است و بنیانگذارش حاج علی اکبر فخیمی است که برای اولین بار دراین محل که آنجا را قبلاً توپخانه مبارکه مینامیدند ساختمان احداث کرد و به نام اکبر آباد نامید.
محله دِهَکْ : محله ایست به قدمت تاریخ ابهر زیرا که این محله از اصطلاحات رایج قبل از زمان ساسانی زرتشتی است.
محله درویشان،
محله حاجی محمد خان که از ملاکین ابهر بوده،
محله خلج آباد که عموماً به محله بالا اطلاق میشده و مسجد نورالنبی دراین محله قرار دارد،
محله شیخ آبد نشیمنگاه شیوخ معتبر ابهر،
محله درب المذوق که در گویش رایج محلی دَرْ مَذَقانْ نامیده میشود،
محله آقا صدرا که درابهر مسجدی هم بنام او هست آقا صدرا مردی فاضل و معممّ واز ائمه جماعت بوده،
محله سید ساجدین که از افاضل سادات محترم ابهر بوده،
محله جانقورداش که محله مسکونی همان جهانگیر تاش بانی کاروانسرای جنب مسجد جامع ابهر بوده است.
محله قلعه تپه قدیمیترین محل استقرار انسانی در ابهر بود،
محله نعلبندان،
محله زرکوبان، که امروزه تاکستانهائی به این نام در ابهر معروف است،
محله شناط یا چینات یکی از قدیمیترین محلات ابهر بوده که در شمال شهرابهر واقع شده.